اينجا مياندوآب است. گوشهاي از ايران زيباي ما. شهري كه جاري است ميان دورود پرخروش، يكي سمينه نام دارد و ديگري زرينه هر دو با پسوند رود و اما ميان اين دو آب شهري در حركت است با تاريخ و طبيعتي بكر. گذرگاهي براي امراي ماد، اورارتو، كرد، سلجوقي، ترك و مغول؛ همگي زندگي كردهاند و حكومت. حالا پس از اين همه سال دوباره صدايشان ميكنيم... اينجا مياندوآب است مردماني بلند نام دارد و نيك سيرت. آگر به اينجا آمدي نرم و آهسته بيا مبادا... .
TaTahoo
تاتاهو
تاتاهو
۱۳۹۶ فروردین ۷, دوشنبه
۱۳۹۳ شهریور ۲۵, سهشنبه
۱۳۹۲ اردیبهشت ۳۱, سهشنبه
رودخانههای« شهرستان میاندوآب»
ـ رودخانه زرینهرود (جغاتوچای) میاندواب cvdki v,n
این رودخانه با طول حدود ۲۴۰ کیلومتر یکی از پرآبترین رودخانههای حوزه آبریز دریاچه ارومیه میباشد که از کوههای چهل چشمه کردستان و قره الیاس بین سقز و بانه با نام «چم سقز» سرچشمه میگیرد. این رودخانه از مجموعهای از سرشاخههای دائمی، فصلی و سیلابی تشکیل میشود. و ۳ شاخه اصلی به نامهای ساروق چای، خرخره چای، سقز چای و زرینهرود که در سد شهیدکاظمی بوکان به هم پیوسته و با ادامه مسیر پس از دریافت شاخههای هولاسو و آجرلو و شاخههای فصلی متعدد به طرف دریاچه ارومیه سرازیر میگردد.
ـ سیمینهرود ( تاتائو ) میاندواب: sdldki v,n
سرشاخههای اصلی این رودخانه از دامنههای شمالی کوههای زمزیران و خسرو و ابراهیم جلال و مام سور سرچشمه میگیرند. ودر امتداد کلی جنوب به شمال جریان یافته پس از مشروب نمودن زمینهای کشاورزی کنارههای خود به یکدیگر میپیوندد و به رودخانه سیمینهرود را تشکیل میدهند. سیمینهرود پس از مشروب کردن دشتهای مسیر خود در امتداد جنوب به شمال، در جنوبغربی شهر میاندوآب به سمت شمالغربی تغییر مسیر داده و پس از عبور از میان دشت میاندوآبغربی، به باتلاقهای حاشیه جنوبی دریاچه ارومیه وارد میشود. از سرشاخههای پرآب سیمینهرود میتوان به شاخههای زنبیل و حمزهآباد اشاره کرد.
ـ رودخانه لیلانچای میاندواب:
v,nohki gdghk ]hd
رودخانه لیلان چای ازشاخههای فرعی زرینهرود است که از ارتفاعات جنوبی سهند سرچشمه گرفته و در مسیر خود ۴۰ کیلومتر از جنوب به سوی حنوبغربی تغییر مسیر میدهد.
آبهای زیرزمینی شهرستان میاندوآب :
آبهای زیرزمینی شهرستان میاندوآب را در سه بخش چشمهها، قنوات و چاهها بررسی میکنیم.
ـ چشمهها و قنوات شهرستان میاندوآب :
چشمههای این شهرستان اغلب در مناطق کوهستانی ظاهر گردیدهاند و بهرهبرداری از آب زیرزمینی از طریق چشمه و قنات مرسوم نمیباشد.
ـ چاههای شهرستان میاندوآب :
در شهرستان میاندوآب تعداد ۲۵۳۸ حلقه چاه وجود دارد که مجموع تخلیه سالانه این تعداد چاه در سال آبی ۱۳۸۰ ـ ۱۳۷۹ به میزان ۶۲۵/۱۲۴ میلیون مترمکعب بوده است. از مجموع چاههای مذکور تعداد ۱۳۳ حلقه چاه عمیق با تخلیه سالانه ۲۶۸/۲۱ میلیون مترمکعب و تعداد ۲۴۰۵ حلقه چاه نیمه عمیق با تخلیه سالانه ۲۶۸/۲۱ میلیون مترمکعب و تعداد ۲۴۰۵ حلقه چاه نیمه عمیق با تخلیه سالانه ۳۵۷/۱۰۳ میلیون مترمکعب مورد استفاده قرار میگیرد.
ـ آبهای راکد شهرستان میاندوآب :
آبهای راکد شهرستان میاندوآب در سه بخش سدها، تالابها و دریاچهها بررسی می کنیم.
ـ تالابهای «شهرستان میاندوآب» :
ـ تالاب چنگیزگلی میاندواب:
تالاب چنگیزگلی در حد فاصل سه روستای سبز، قرهگول و خطایی در جنوب میاندوآب واقع شده است. موقعیت جغرافیایی آن در َ۴ ، ْ۴۶ طولشرقی وَ۵۲ ، ْ۳۶ عرض شمالی است این تالاب در زمره تالابهای بوجود آمده در اراضی طغیانی شاخههای سیمینهرود بوده و همچنین از تجمع هرزآبهای تپه ماهوری جنوب و غرب روستای خطایی تشکیل میشود که چند چشمه کوچک نیز در کنار این تالاب دیده میشود. تالاب چنگیزگلی در حدود ۱۲ کیلومتری جنوب و غرب شاخه اصلی سیمینهرود قرار دارد.
تالاب چنگیز گلی در فصل پرباران
ـ سدهای شهرستان میاندوآب :
در محدوده میاندواب یک سد انحرافی بنام نوروزلو (سدانحرافی نوروزلو) احداث گردیده است. این سد در ۱۵ کیلومتری جنوبشرقی میاندوآب در جوار قریه نوروزلو واقع گردیده است. این سد دارای ۵۱۰ متر طول تاج و ۱۶ متر عرض تاج بوده و ارتفاع آن ۶ متر میباشد. سطح دریاچه پشت آن به ۱۰۰۰ هکتار میرسد.
آب این سد توسط کانالهای شرق و غرب احداثی دشت میاندوآب را آبیاری میکند و حدود سه سال است که قسمتی از آب شرب تبریز و بناب و آذرشهر و چند شهر آذربایجانشرقی از این سد تأمین می شود.
نمایی از سد نوروزلو و چشمانداز زیبای آن
ـ دریاچه ها میاندواب :
میاندواب در حریم ارومیه قرار گرفته است که در این زمینه در بخش ارومیه مطالبی ارائه گردیده است.
زمینشناسی شهرستان میاندوآب :
طبق نقشه زمینشناسی ایران تشکیلات زمینشناسی این منطقه بشرح زیرمی باشد:
تشکیلات دوران چهارم عمدتاً بصورت رسوبات جدید تراسهای قدیمی و چین خورده در دشتهای اطراف مسیر رودخانه زرینهرود و سیمینهرود است که از شمال به جنوب کشیده میباشد.
ـ لرزه خیزی :
براساس آخرین نظریات علمی در تقسیمبندی استان آذربایجانغربی برحسب پیشبینی احتمال وقوع زلزله محدوده شهرستان میاندوآب از نواحی بدون تخریب میباشد.
وضعیت قرارگیری شهرستان میاندوآب در نقشة پهنهبندی زلزله
دشتهای شهرستان میاندوآب
در شهرستان میاندوآب، دشت میاندوآبغربی، میاندوآب شرقی و باروق واقع شده است که در مورد این دشتها توضیحاتی ارائه میگردد.شهر میــانـدواب آثار تاریخی دیدنی های دیدنیهای نقاط جاذبه مکان مراکز
ـ دشت میاندوآب غربی :
دشت میاندوآبغربی مساحتی برابر ۴۷۱۰۰ هکتار دارد و در جنوب دریاچه ارومیه واقع شده و دارای ۷۵ پارچه آبادی میباشد. عمدهترین محدودیتهای اراضی قابل کشت آبی در این دشت مربوط به مسائل شوری، ماندابی و عوامل کیفی خاک است.
رودخانه سیمینهرود در محل ساری قمیش از دشت حاجیآباد خارج شده و به دشت میاندوآبغربی وارد میشود و این دشت را آبیلری میکند.
ـ دشت میاندوآب شرقی :
دشت میاندوآبشرقی با مساحتی ۳۲۳۰۰ هکتار در جنوب و جنوبشرقی دریاچه ارومیه واقع شده است. آب زرینهرود که زهکش اصلی این دشت را تشکیل میدهد در محل سد نوروزلو ذخیره شده و بصورت منظم مورد استفاده مصارف کشاورزی اراضی آبخور در پاییندست قرار میگیرد.
ـ دشت باروق میاندواب :
naj fhv,r
دشت باروق با مساحت ۱۴۲۰۰ هکتار در شمال دشت شاهیندژ و جنوبشرقی دریاچه ارومیه قرار گرفته است. عمدهترین محدودیت اراضی قابل آبیاری این دشت محدودیت از نظر جنس خاک و توپوگرافی میباشد. محصولات کشاورزی اصلی در کشت آبیگندم و جو و در کشت دیم نیز گندم و جو میباشد. از نظر آب سطحی قوری چای رژیم اصلی این دشت به حساب میآید. از آب زرینهرود نیز به وسیله سد انحرافی نوروزلو برای آبیاری زمینهای دشت باروق استفاده میشود. ضمناً از آبهای زیرزمینی نیز در این دشت بهره برداری میگردد.
ـ درههای شهرستان میاندوآب :
در شهرستان میاندوآب درههای دلمه و دره علییار و قابل اهمیت و مورد توجه و علاقه و گردشگران و علاقمندان به طبیعت است:
از درههای زیبای شهرستان میاندوآب
ـ دره دلمه :
دره دلمه که در پاییندست سد انحرافی نوروزلو قرار گرفته به لحاظ گزستانهای ساحل رودخانه و خوش آب و هوا بودن آن مورد توجه گردشگران طبیعت و علاقمندان به صید تفریحی است.
ـ دره علییار :
دره علییار که در مسیر میاندوآب به شاهیندژ واقع شده به لحاظ چمنزارهای اطراف بیشتر مورد توجه شهروندان میاندوآب قرار میگیرد.
ـ منابع آب شهرستان میاندوآب :
منابع آب شهرستان میاندوآب را در سه بخش آبهای سطحی (رودخانهها)، آبهای زیرزمینی (چشمهها، قنوات و چاهها) وآبهای راکد(تالابها، دریاچهها) مورد بررسی قرار می دهیم .
ـ آبهای سطحی شهرستان میاندوآب :
ـ رودخانه ها :
رودخانههای شهرستان میاندوآب از رودخانههای دائمی و پرآب حوزه آبریز دریاچه ارومیه بوده و از کوههای کردستان و زمزیران و شاخههایی از آن از حد مرزی استان آذربایجانغربی با استان زنجان و استان آذربایجانشرقی (سهند) سرچشمه میگیرند و در جهات شمال به جنوب و شرقی به غربی شهرستان جاری هستند و در قسمتهای علیا از قعر درههای عمیق میگذرند که طرفین آنها را کوههای مرتفعی احاطه کرده است و در قسمت سفلی با بستر عریض متوجه دریاچه ارومیه میشوند، رودخانههای جاری میاندواب عبارتنداز:
ـ دشت میاندوآب غربی :
دشت میاندوآبغربی مساحتی برابر ۴۷۱۰۰ هکتار دارد و در جنوب دریاچه ارومیه واقع شده و دارای ۷۵ پارچه آبادی میباشد. عمدهترین محدودیتهای اراضی قابل کشت آبی در این دشت مربوط به مسائل شوری، ماندابی و عوامل کیفی خاک است.
رودخانه سیمینهرود در محل ساری قمیش از دشت حاجیآباد خارج شده و به دشت میاندوآبغربی وارد میشود و این دشت را آبیلری میکند.
ـ دشت میاندوآب شرقی :
دشت میاندوآبشرقی با مساحتی ۳۲۳۰۰ هکتار در جنوب و جنوبشرقی دریاچه ارومیه واقع شده است. آب زرینهرود که زهکش اصلی این دشت را تشکیل میدهد در محل سد نوروزلو ذخیره شده و بصورت منظم مورد استفاده مصارف کشاورزی اراضی آبخور در پاییندست قرار میگیرد.
ـ دشت باروق میاندواب :
naj fhv,r
دشت باروق با مساحت ۱۴۲۰۰ هکتار در شمال دشت شاهیندژ و جنوبشرقی دریاچه ارومیه قرار گرفته است. عمدهترین محدودیت اراضی قابل آبیاری این دشت محدودیت از نظر جنس خاک و توپوگرافی میباشد. محصولات کشاورزی اصلی در کشت آبیگندم و جو و در کشت دیم نیز گندم و جو میباشد. از نظر آب سطحی قوری چای رژیم اصلی این دشت به حساب میآید. از آب زرینهرود نیز به وسیله سد انحرافی نوروزلو برای آبیاری زمینهای دشت باروق استفاده میشود. ضمناً از آبهای زیرزمینی نیز در این دشت بهره برداری میگردد.
ـ درههای شهرستان میاندوآب :
در شهرستان میاندوآب درههای دلمه و دره علییار و قابل اهمیت و مورد توجه و علاقه و گردشگران و علاقمندان به طبیعت است:
از درههای زیبای شهرستان میاندوآب
ـ دره دلمه :
دره دلمه که در پاییندست سد انحرافی نوروزلو قرار گرفته به لحاظ گزستانهای ساحل رودخانه و خوش آب و هوا بودن آن مورد توجه گردشگران طبیعت و علاقمندان به صید تفریحی است.
ـ دره علییار :
دره علییار که در مسیر میاندوآب به شاهیندژ واقع شده به لحاظ چمنزارهای اطراف بیشتر مورد توجه شهروندان میاندوآب قرار میگیرد.
ـ منابع آب شهرستان میاندوآب :
منابع آب شهرستان میاندوآب را در سه بخش آبهای سطحی (رودخانهها)، آبهای زیرزمینی (چشمهها، قنوات و چاهها) وآبهای راکد(تالابها، دریاچهها) مورد بررسی قرار می دهیم .
ـ آبهای سطحی شهرستان میاندوآب :
ـ رودخانه ها :
رودخانههای شهرستان میاندوآب از رودخانههای دائمی و پرآب حوزه آبریز دریاچه ارومیه بوده و از کوههای کردستان و زمزیران و شاخههایی از آن از حد مرزی استان آذربایجانغربی با استان زنجان و استان آذربایجانشرقی (سهند) سرچشمه میگیرند و در جهات شمال به جنوب و شرقی به غربی شهرستان جاری هستند و در قسمتهای علیا از قعر درههای عمیق میگذرند که طرفین آنها را کوههای مرتفعی احاطه کرده است و در قسمت سفلی با بستر عریض متوجه دریاچه ارومیه میشوند، رودخانههای جاری میاندواب عبارتنداز:
کوههای شهرستان میاندوآب
شهرستان میاندوآب
از نظر توپوگرافی، تپه ماهوری و جلگهای است. بجز در شرق میاندوآب در
دامنههای سهند درآن واقع است اکثراً تپه ماهوری و هرچه به طرف شهر
میاندوآب نزدیک میشویم از ارتفاع آنان کاهش میابد.
بلندترین ارتفاع کوههای مرز آذربایجانشرقی و غربی در محل ربط با ارتفاع ۲۸۳۲ متر است و کوههای جانآقا، عثمان اولن، آیدشه و ارتفاعات نوروز لو (سد انحرافی نوروزلو در پای این کوه بر روی زرینهرود احداث شده) ۱۴۵۰ متر ارتفاع دارند. همچنین کوه قشلاقلو با ارتفاع ۱۳۷۰ متر و ارتفاعات خطایی در اطراف تالاب چنگیزگلی با ارتفاع ۱۴۵۰ متر و کوه تلخاب یا قزل کوه در حد فاصل مهاباد و میاندوآب با ارتفاع ۱۶۴۵ متر میباشد.
ارتفاعات نوروزلو شهرستان میاندوآب hvjthuhj k,v,cg,
ـ
بلندترین ارتفاع کوههای مرز آذربایجانشرقی و غربی در محل ربط با ارتفاع ۲۸۳۲ متر است و کوههای جانآقا، عثمان اولن، آیدشه و ارتفاعات نوروز لو (سد انحرافی نوروزلو در پای این کوه بر روی زرینهرود احداث شده) ۱۴۵۰ متر ارتفاع دارند. همچنین کوه قشلاقلو با ارتفاع ۱۳۷۰ متر و ارتفاعات خطایی در اطراف تالاب چنگیزگلی با ارتفاع ۱۴۵۰ متر و کوه تلخاب یا قزل کوه در حد فاصل مهاباد و میاندوآب با ارتفاع ۱۶۴۵ متر میباشد.
ارتفاعات نوروزلو شهرستان میاندوآب hvjthuhj k,v,cg,
ـ
موقیعت شهر «میاندوآب»
این شهرستان در حد فاصل بین شهرهای بوکان، ملکان، مهاباد و شاهیندژ قرار گرفته است و در واقع پل ارتباطی برای استانهای آذربایجانغربی، آذربایجانشرقی و کردستان محسوب میگردد. مساحت شهرستان میاندوآب ۲۶۹۴ کیلومتر مربع است و در طول جغرافیایی ۴۶درجه و ۶ دقیقهی شرقی از نصفالنهار گرینویچ و در عرض ۳۶ درجه و ۵۸ دقیقهی شمالی از خط استوا در وسط جلگههای منتهی به دریاچهی ارومیه با ارتفاع ۱۳۱۴ متر از سطح دریا قرار دارد. آب و هوای منطقه متغیر بوده، دارای تابستانهای نسبتاً گرم و زمستانهای مختصر سرد میباشد.میزان بارش متوسط در منطقه ۲۸۹میلیلیتر ثبت شده است. میاندوآب چنانکه از اسمش پیداست به علت قرار گرفتن در میان دو رودخانهی زرینهرود و سیمینهرود به این نام، نامگذاری شده است.
برگرفته از سایت miandoab.net
ویژگیهای جغرافیای طبیعی شهرستان میاندوآب :
ـ موقعیت، حدود و وسعت شهرستان میاندوآب :
شهرستان میاندوآب با وسعت ۲۲۳۳۰۰ هکتار حدود ۱۸/۴ درصد از سطح استان را به خود اختصاص میدهد. این شهرستان در محدوده ارتفاع ۱۰۰۰ تا بیش از ۲۰۰۰ متر از سطح دریا میباشد.
شهرستان ۳۳/۱۱ درصد را تپهها و ۶۷/۸۸ درصد بقیه را اراضی دشتی، سیلابی و … تشکیل میدهند و از نظر موقعیت جغرافیایی در ۴۶ درجه و ۶ دقیقه طول جغرافیایی و ۳۶ درجه و ۴۶ دقیقه عرض جغرافیایی واقع شده است.
پیشینه «میاندواب»
میاندواب به خاطر جای گرفتن میان
دو رود زرینهرود و سیمینهرود میاندوآب نامگذرای شدهاست.نام قبلی
میاندواب قوشاچای بوده است. این محل در زمان نادرشاه افشار روستای بزرگی
بودهاست و در جریان لشگرکشی نادرقلی، سپهسالار وقت ارتش ایران به
آذربایجان در سال ۱۱۴۲ هجری قمری از قلعه ایکی سو نام برده شدهاست.
در زمان آغامحمدخان قاجار، وی که شهر کرمان را بهکل نابود ساخته و تمامی مردم آن را کور کردهبود، یک هزار تن از جوانان تنومند شهر را به سرکردگی مرتضیقلیخان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به منظور مقابله با حملات کُردها به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد. این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند ولی در میاندوآب تا مدتی پیش محلههایی به نام محله کرمانیها، سیرجانیها، زرند، راهبُر و لکها وجود داشت.
طایفهای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت میکردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.
اطلاعات کلی میاندواب
کشور ایران
استان
آذربایجان غربی
شهرستان
میاندوآب
بخش
مرکزی
نام(های) دیگر قوشاچای، ایکی سو
نام(های) قدیمی مشتا، گنجک، جابرخاست، ایکیسو
سال شهرشدن ۱۳۳۹
مردم
جمعیت
۱۱۲،۹۳۳نفر
زبان گفتاری ترکی آذربایجانی
مذهب شیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت ۲۲۳۳۰۰ هکتار
ارتفاع از سطح دریا ۱۳۱۴ متر از سطح دریا
آبوهوا
میانگین بارش سالانه ۲۸۹ میلی متر
اطلاعات شهری
رهآورد
کوزه، گلیم و فرش
پیششماره تلفنی
۰۴۸۱
برگرفته از ویکی پدیا
http://tatahoo.mihanblog.com/page/2
در زمان آغامحمدخان قاجار، وی که شهر کرمان را بهکل نابود ساخته و تمامی مردم آن را کور کردهبود، یک هزار تن از جوانان تنومند شهر را به سرکردگی مرتضیقلیخان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به منظور مقابله با حملات کُردها به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد. این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند ولی در میاندوآب تا مدتی پیش محلههایی به نام محله کرمانیها، سیرجانیها، زرند، راهبُر و لکها وجود داشت.
طایفهای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت میکردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.
اطلاعات کلی میاندواب
کشور ایران
استان
آذربایجان غربی
شهرستان
میاندوآب
بخش
مرکزی
نام(های) دیگر قوشاچای، ایکی سو
نام(های) قدیمی مشتا، گنجک، جابرخاست، ایکیسو
سال شهرشدن ۱۳۳۹
مردم
جمعیت
۱۱۲،۹۳۳نفر
زبان گفتاری ترکی آذربایجانی
مذهب شیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت ۲۲۳۳۰۰ هکتار
ارتفاع از سطح دریا ۱۳۱۴ متر از سطح دریا
آبوهوا
میانگین بارش سالانه ۲۸۹ میلی متر
اطلاعات شهری
رهآورد
کوزه، گلیم و فرش
پیششماره تلفنی
۰۴۸۱
برگرفته از ویکی پدیا
http://tatahoo.mihanblog.com/page/2
اشتراک در:
پستها (Atom)